Czym jest bariera hydrolipidowa skóry?
Barierę ochronną skóry stanowią:
- warstwa rogowa naskórka, składająca się z kilkunastu warstw spłaszczonych, martwych komórek;
- cement międzykomórkowy, będący mieszaniną oleistych substancji spajających komórki tj. trójglicerydów, kwasów tłuszczowych, wosków, cholesterolu, sfingolipidów i ceramidów;
- naturalny czynnik nawilżający, będący mieszaniną różnych związków chemicznych: produktów rozpadu filagryny, wolnych aminokwasów, kwasu urokainowego, kwasu piroglutaminowego, kwasu mlekowego, mocznika, cukrów i składników mineralnych;
- płaszcz hydrolipidowy. a więc lipidy występujące na powierzchni warstwy rogowej naskórka: substancje tłuszczowe lub wodne wydzielane przez gruczoły łojowe i potowe.
Wszystkie substancje uzupełniają wzajemnie swoje funkcje, determinując ochronę skóry przed czynnikami zewnętrznymi, ograniczenie transepidermalnej ucieczki wody, działanie antyoksydacyjne oraz utrzymywanie prawidłowego pH skóry.
Dlaczego bariera hydrolipidowa jest ważna?
Równowaga bariery hydrolipidowej jest niezbędna do właściwego funkcjonowania nie tylko skóry, ale i całego organizmu. Jej najważniejszą funkcją jest ochrona skóry przed potencjalnymi zagrożeniami spowodowanymi działaniem czynników zewnętrznych (chemicznych, biologicznych i fizycznych). Rolą bariery hydrolipidowej jest także: ochrona przed działaniem wolnych rodników, promieniowaniem ultrafioletowym, ciepłem, zimnem, patogenami, mechanicznymi i chemicznymi uszkodzeniami, komunikacja między środowiskiem zewnętrznym i komórkami skóry, utrzymywanie prawidłowej mikrobioty skórnej oraz regulacja równowagi wodnej całego organizmu.
Sprawność funkcjonowania bariery hydrolipidowej skóry jest ściśle związana z następującymi parametrami: ciągłością naskórka, fizjologicznym procesem keratynizacji, kwaśnym pH, odpowiednim natłuszczeniem, nawilżeniem i właściwym mikrobiomem.
Jak objawia się zaburzona bariera hydrolipidowa?
Kiedy bariera hydrolipidowa nie funkcjonuje prawidłowo, przejawia niekorzystne reakcje, które mogą generować wiele problemów. Brak ochrony z zewnątrz powoduje wzmożone procesy zapalne, wydłużenie okresu gojenia, utratę wody i nadmierne przesuszenie skóry na twarzy.
Do najczęstszych objawów zaburzonej bariery hydrolipidowej należą:
• stan zapalny skóry objawiający się wykwitami zapalnymi (krosty, grudki, guzy, cysty);
• występowanie stanów zapalnych z jednoczesnym odwodnieniem skóry;
• widoczne zaczerwienie, utrzymujący się rumień i rozszerzone naczynia krwionośne, szczególnie przy zmianie warunków klimatycznych, wysiłku fizycznym, spożyciu ostrych i gorących potraw;
• wyczuwalna szorstkość i matowa skóra, związane z brakiem nawodnienia i nadmiernym złuszczaniem się warstwy rogowej;
• pofałdowany i nieelastyczny naskórek, zwłaszcza po ściśnięciu skóry, wynikający z braku odpowiedniego nawilżenia;
• bardziej widoczne zmarszczki;
• pogorszenie kolorytu skóry, która wydaje się być ziemisto-szara i zmęczona, następuje utrata zdrowego, promiennego wyglądu;
• utlenione elementy lipidów, które objawiają się żółto-beżowymi plamkami na skórze;
• ciemne zaskórniki;
• objaw „posypania mąką”, widoczne drobne białe płatki, związane z zaburzonym rogowaniem w obrębie ujść gruczołów łojowych;
• uczucie ściągnięcia, napięcia, swędzenia, pieczenia;
• nadwrażliwość na nakładane kosmetyki lub zmiany temperatur;
• większa podatność na powstawanie podrażnień.
